A lunar wedding

by ray

At 6 a.m., Saturday, we left the polluted air of Metro Manila for the cleaner and fresher environment of Batangas. Although we were on our way to cover Aris and Mary Grace's wedding, the idea of going home to the province is always relaxing. There's no smog and no traffic jam, or so we thought.

Traffic greeted us after we went down from the Alabang aqueduct. The lane widening and road repair project is still ongoing (and will probably continue for a year more or so). We did not expect any traffic that early in the morning. Fortunately, we were moving forward, a little slowly but moving nonetheless.

Aside from the traffic on/along the south highway, we also encountered choke points at Turbina, and at Carmel-Ray and First Philippines industrial parks. But it was a smooth drive after that. Before we reached the Laguna-Batangas boundary, we were going at a steady 80kph.

At nakalagpas na nga kami sa boundary. Ay siya! Batangas na! Kakaiba talaga kapag nasa sarili kang probinsya, pakiramdam mo baga'y alam na alam mo kung papano gumalaw at para gang kakilala mo lahat.

Tumungo na ang aming sasakyan papuntang Brgy. Luyos sa Tanauan. Wala pa sa amin nakakapunta roon pero ang sabi sa akin ni Aris ay malapit laang ang kanila: sa kananag bahagi sa tabi ng simbahan ng Luyos. Iyan ang pagkakasabi sa akin. Ang hindi niya nabanggit, at tuong hindi ko naman naitanong, ay kung gaano kalayo ang Luyos. Ay sus! malayo pala. Aba'y tan-aw na tan-aw mo na ang Tagaytay Highlands eh. Ang akala nga namin ay papar-un na kami. Buti na laang at hindi.

Medyo nagmamadali si Aris noong kami'y dumating dahil siya ay magaayos pa sa kanilang reception. Kinakailangang nandun na siya sa Shercon Resort sa Mataas na Kahoy ng maaga. Kaya kami naman ay mabilis na kumilos para matapos ang pagkuha sa kanyang preparasyon. Maganda naman ang mga kinalabasan. Are ga ang ilang sample.




Matapos naming kunan si Aris ay nagtungo na kami sa Galamay-Amo sa San Jose naman ito. Isa na namang malayong lupain, hehehe. Medyo naligaw kami sa pagpunta sa bahay ni Mary Grace dahil sa hindi ko maalala kung saang waiting shed dapat lumiko, kaya ayun, kami'y nakalagpas at kinailangang magtanong. Buti na laang kanyo na ang aming unang napagtanungan ay alam ang aming hinahanap, kaya mabilis na rin naming narating ang kina Mary Grace.

Duon na rin kami nananghali at ang daming nakain ni....ay siya di ko na laang babanggitin ang pangalan ni Toti at baka magalit (ooops!). Duon din namin natagpuan ang dalawang matandang (tiyuhin baga o lolo ata ni Mary Grace yung dalawa) na pwedeng pwedeng maging kasapi ng RedPixel dahil na rin sa angking galing bumato at sumambot ng dyok. Nabahaw sina Al at JR sa asaran eh. Akin laang tuong nakalimutan ang pangalan nung dalawa, sayang...tsk, tsk, tsk...tumatanda na rin ako.

Are naman ang ilang larawan na kinuha namin sa bahay nina Mary Grace.






Marami pa kayong makikitang larawan sa aming multiply account. Kaya kung kayo'y may oras, pwede kayong sumaglit dun.

Masaya ang aming naging shoot sa dalawang ito. Maraming pakulo sa reception na hindi namin nakita sa iba naming nakunan na. Biruin mo baga'y may basagan ng palayok pa at pabitin. Ang tema nila ay "fiesta" kaya may mga kakanin sa paligid ng reception tulad ng inihaw na mais, ice drop, nilabong itlog, suman, atbp. Buti na laang kanyo't walang palo sebo. Siguro'y nahirapang magisip ang dalawa kung sino sa kanila ang aakyat kaya din na laang isinali.

Nagkaroon laang ng kaunting problema sa sound system ng LCD projector, pero ganun pa man, nagawan naman ng paraan at naipalabas din ang kanilang mga videos. Bukod dito, wala ng iba pang naging problema.

Natapos ang gabi na kumakain kami ng pansit habang naglalangoy ang ibang bisita sa pool ng resort.

Masarap ang pansit.

Ay saglit, bakit pala "A lunar wedding"? Aba'y nung patapos na ang lahat ay sumikat ang buwan na kahit hindi kabilugan ay ubod naman ng liwanag at laki. Dagdag pa nito na ang apelyido ni Mary Grace ay "Luna" kaya naisip kong gamitin ang titulong iyon.

Ay siya...paalam muna